Vanmiddag was ik te gast bij een ontmoetingscentrum voor dementie in Voorhout. Beginnende dementerenden uit de regio gaan daar overdag naar toe. Het was voor mij een uitermate leerzame middag.
De opvang geeft de cliënten de mogelijkheid om hun geheugen te trainen met spel, lezen van de krant en wandelen. Daardoor kunnen ze langer thuis blijven wonen. En voor de mantelzorgers biedt het overdag enige verlichting. De methodes die worden gehanteerd zijn ontwikkeld door de Vrije Universiteit uit Amsterdam. Gemiddeld gaan cliënten zo'n 2 jaar naar het ontmoetingscentrum. Als dat niet meer lukt is er dagbehandeling. In Oegstgeest ga je dan naar Van Wijckerslooth. Een dergelijke vorm van begeleiding voor licht dementerenden kennen wij in ons dorp (nog) niet.
De mensen vonden het prachtig om vandaag een burgemeester op bezoek te hebben die ze bovendien met de voornaam mochten aanspreken. We hadden heerlijke gesprekjes over de jonge jaren en Oegstgeest in het verleden. En er werden onderling veel grapjes gemaakt.
De leeftijd van de meeste cliënten ligt boven de 80 jaar. Op de groep van 14 deelnemers zitten 2 vaste begeleiders. Daarnaast is er af en toe ondersteuning door vrijwilligers. Ik sprak na afloop een aantal mantelzorgers en zij spraken hun tevredenheid uit met deze voorziening. En ook de leden van de groep lieten me duidelijk blijken hoe zeer ze hun gezellige omgeving waarderen. Het was aandoenlijk om te zien hoe een dame, die voor het eerst was, werd opgenomen in de groep. Arm in arm werd er met haar gewandeld.
Ik kreeg vandaag een waardevolle inkijk in het dierbare en soms ook zware werk van medewerkers in de zorg. Daarnaast zag ik hoe belangrijk een dergelijk centrum is voor de mantelzorgers, vaak partners op leeftijd, om op adem te komen. En tot slot, de blijdschap op het gezicht van 'mijn' groep vergeet ik niet snel meer.
