Sneeuw ligt er vanaf vanavond op ons pad. Twee weken geleden, op een zaterdagmorgen, trok ik de schoenen aan in een winderig weer voor een route door het Groengebied ten zuidoosten van onze stad. Vanaf Amsterdam Zuid liep ik huiswaarts. Ik neem je graag mee.
De wind was stevig in de zij en later zelfs in de rug met striemende regen vanaf het middaguur. Maar dat heeft de pret niet gedrukt. 
Vanaf ’t Kalfje ging het richting Middelpolder. 
Het Eldorado was gesloten dus werd de weg vervolgd met een trekpontje. 
Om te markeren dat we hier echt de stad uit zijn is in de 17e eeuw al een banpaal geplaatst. 
We zijn hier dan op Amstelveens grondgebied. 
Verderop stond de thee al klaar bij het theekoepel van Buitenplaats Wester-Amstel. 
Het uitzicht vanuit het theehuis is ook niet verkeerd. 
Ik stoorde bij de rondgang een dame die net een frisse duik nam. 
Bij de entree van Ouderkerk aan de Amstel bleek dat de luchthaven ook hier uitbreiding voorziet. 
Op de Korte Dwarsweg is het boerenpaar Marian en Cees Hogenhout een paar jaar geleden een melktap gestart, een aardige pleisterplaats voor een glaasje voordat Zuidoost binnengewandeld wordt. 
De Spinozacampus krijgt er een tweede fase met 550 studentenwoningen bij. 
De tuin met beelden van Wester-Amstel is overigens overdag te bezoeken.
Langs de Stramanweg over de brug van de A2 doemen de lichtjes op van de ZiggoDome. Vlak voor de Villa Arena valt de zwarte wand op waar de letters T E S L A prijken. Hier kondigt zich het Europese hoofdkantoor en toonzaal aan van de elektronische automobielfabrikant. De regen komt nu als een douche naar beneden.
De Spinozacampus krijgt er een tweede fase met 550 studentenwoningen bij. Mannen met auto’s met landcode SK zijn aan het werk vandaag om de vaart er in te houden. In augustus staat weer een nieuwe lichting studiebollen te trappelen om in dit deel van Amsterdam te mogen wonen.
En bij het zien van de Bijlmerweide met de vernieuwde bruggen en de skyline van bedrijvigheid van De Sniep lonkt eindelijk een warme douche.