Ik ben opgegroeid op Schouwen-Duiveland. Het is een overzichtelijk eiland; er staat een HEMA, een ziekenhuis en een middelbare school in Zierikzee. Daar zat ik in de tachtiger jaren in de bankjes. Rond de kerstdagen ging ik met Vera weer eens op bezoek naar de stad van mijn jeugd. Is er veel veranderd?

De bioscoop bij Mondragon is verdwenen. De platenzaak Weltevreden, waar je uren kon grasduinen, is al lang ter ziele. Van de horeca van pakweg 40 jaar geleden is weinig meer over. Geen Vlinder meer, en ook De Steeg is weg. De Banjaard en de Biet houden stand.

Het bedrijf Zeelandia staat trots overeind in de binnenstad. Het museum aan de Meelstraat is er nog. Het was ooit een stadhuis maar nadat de 6 gemeenten op het eiland verenigd werden in één gemeente, werd een nieuw gemeentehuis gebouwd.

Onder de Beuze aan het Havenplein staan op deze grauwe dag wat oud-vissermannen over vroeger tijden te babbelen. Nu zouden we dit een hangplek voor ouderen noemen. Maar vroeger stonden ze hier al: ei de boowde al heleize? (heb je de Zierikzeese Nieuwsbode al gelezen?).

De dumpzaak van Koevoets aan de Mol is niet meer te bekennen. Hilarisch waren de bijschriften in de vitrine. IJssalon Capri zit er. En ook het ‘t Schuitje, waar je vroeger een goede biefstuk kon eten, staat nog op zijn plek. De dropzaak in de passage waar ik tussen de middag graag een ons katjes wegknauwde, is foetsie.

Er is aardig wat nieuw gebouwd in de smalle straatjes rondom het Havenplein. De kapitale panden aan de Oude Haven staan er prachtig bij. Hier heb je nog een goed beeld van de rijkdom van de handelsstad uit de 18e eeuw. Maar je ziet in de straatjes daar achter, nog veel huizen die ook na de ramp van 1953, nauwelijks zijn aangepakt.

Zierikzee is nog steeds de centrale plek op het eiland met de meeste voorzieningen en winkelaanbod. De HEMA die zit nog op zijn plek. En heeft nu een zitje boven.

Mijn Rijksscholengemeenschap (kortweg RSG) is gesloopt en daarnaast is een paar jaar geleden een nieuwe versie gebouwd. En die heet nu plechtig het Pieter Zeeman Lyceum.

En het ziekenhuis? Ik las eerder dit jaar dat het gaat sluiten. Bewoners moeten dan voor een behandeling van het eiland af, naar Vlissingen of Goes. Kortom de tijd heeft er niet stil gestaan.

Beste inwoners van Oegstgeest en vrienden van het wereldwijde web,

We hebben in 2024 een wereld gezien met verstoorde verhoudingen. Velen van ons zoeken naar harmonie en perspectief dat voorbij gaat aan uitvergrote verschillen.

Ik hoop dat u deze kerstdagen geniet van de dierbare momenten. De kerst is in de kern een tijd waarin velen de geboorte van een heilig kind gedenken. Het kan ook een periode zijn die ons uitnodigt om stil te staan bij de vraag wat belangrijk voor ons is.

Gisteren was de kortste dag van het jaar. Vandaag neemt het licht weer toe. Licht is sterker dan donker. Het schijnsel geeft ons hoop op een nieuwe wereld van vrede en recht.

Ik wens u veel lichtspuntjes in 2025.
Met aandacht voor elkaar.

Emile Jaensch

NB foto’s zijn van 11 mei 2024 waarbij we ook boven Oegstgeest het noorderlicht goed konden waarnemen.

Onze missie dit weekend was de beklimming van de hoogste berg van Nederland. Onze basis was gelegen in Vaals. Eerst deden we een poging vanaf de Nederlandse zijde. Daarna beklommen we de Vaalserberg vanaf de Belgische route. Stijgijzers en touwen konden we thuis laten.

We liepen vanaf het hoogste punt de route langs de grensstenen van het neutrale staatje Moresnet. Een wonderschone wandeling het dal in richting Kelmis. Daar pakten we het museum dat alles vertelt over de historie van de streek.

Hoe zat het ook al weer? Zink was het plastic van de 19e eeuw. Bouwmateriaal voor daken, baden, gieters en goed voor de huid. Gemakkelijk te vormen. En het metaal roest niet. Zinkerts was aangetroffen ten zuiden van Vaals in het begin van de 19e eeuw. Pruisen en Nederland konden het niet eens worden over wie er de baas was. En zo ontstond er een niemandsland van een taartpunt gedurende ruim een eeuw.

Na de eerste wereldoorlog kwam het neutrale staatje bij België. Zink had als het verdienmodel inmiddels plaatsgemaakt voor smokkel van drank, een casino en ander genot. Het had zelfs een eigen taal (Esperanto) en postzegels. In 1919 was het uit met de pret.

Tijdens de wandeling en in het museum krijg je een overdosis Moresnet. En dat is heerlijke kost voor een grensliefhebber zoals ik. En wat hadden we puik weer met een uitschieter van 23 graden.

Vandaag stond Aken op het program. In de Domstad kan je niet om de beroemdste zoon Karel de Grote heen. En ook de laatste grote oorlog is immer present. Aken is namelijk de eerste grote Duitse stad die is ingenomen door de geallieeerden. Deze maand is het tachtig jaar geleden dat de Amerikanen de Karelstad veroverden. En dat wordt gevierd.

We eindigden onze Limburgse trip op de Pietersberg van Maastricht. Een makkie voor de klimmers. We bewonderden de oehoevallei waar zonder verrekijker weinig valt te koekeloeren. En aanschouwden de inmiddels kale wijnstokken van Slavante.

Kortom we hadden een fijn weekend in het uiterste zuidoosten van ons land. En ook de stappenteller werd blij. Dat extra uurtje hebben we goed benut 😉.

NB De Vaalserberg is eigenlijk niet de hoogste berg van ons land. Sinds Saba op 10 oktober 2010 onderdeel werd van Nederland, is Mount Scenery, met ruim 800 meter, de hoogste punt op Nederlands grondgebied.

‘GOD SCHIEP DE AARDE, MAAR DE NEDERLANDERS MAAKTEN HUN EIGEN LAND’
Dit gezegde heb ik vandaag weer eens afgestoft bij de naturalisatieceremonie in Oegstgeest. Ons land is voor een deel op de zee gewonnen. Daarbij was 1000 jaar geleden geen ruimte voor grote meningsverschillen. Immers als je niet samenwerkte was het water de baas.

Dat kenmerkt ons volk nog steeds, hield ik mijn betoog voor. En is ook terug te vinden in de Grondwet. We accepteren de verschillen tussen mensen. Er mag in ons land ook geen onderscheid worden gemaakt op basis van godsdienst, politieke gezindheid, ras of geslacht. Dat moeten we koesteren.

Het is iedere maand weer een belevenis. Bij de naturalisatie op het gemeentehuis verkregen 8 Oegstgeestenaren de Nederlandse nationaliteit. Hun wieg stond in Turkije, Eritrea, Taiwan, Namibië, Wit-Rusland, Canada en Egypte.

Ik heb ze namens de gemeente gefeliciteerd met hun nieuwe status. En opgeroepen om maatschappelijk actief te worden omdat we met elkaar de mooiste woongemeente van de Provincie maken.

Dat was boffen. Bij het krieken van de dag stond ik eerder deze maand op vers natuurijs bij Nieuwkoop.

Vervolgens kreeg ik een seintje dat ook de ijsbaan in Oegstgeest vandaag open zou gaan.

Tussen de afspraken door kon ik daarna nog wat rondjes maken op IJsclub Oegstgeest. Vrijwilligers bedankt!

Beste inwoners van Oegstgeest en vrienden van het wereldwijde web,

We hebben in 2023 een wereld gezien met verstoorde verhoudingen. Velen van ons zoeken naar harmonie en perspectief dat voorbij gaat aan uitvergrote verschillen.

Ik hoop dat u deze kerstdagen geniet van de dierbare momenten. De kerst is in de kern een tijd waarin velen de geboorte van een heilig kind gedenken. Het kan ook een periode zijn die ons uitnodigt om stil te staan bij de vraag wat echt belangrijk voor ons is.

Gisteren was de kortste dag van het jaar. Vandaag neemt het licht weer toe. Licht is sterker dan donker. Het schijnsel geeft ons hoop op een nieuwe wereld van vrede en recht.

Ik wens u veel liefde, warmte en licht. Met aandacht voor elkaar.

Emile Jaensch

NB foto is van 3 december 2023 (Oegstgeest)

Een mooie traditie. Twee keer per jaar nodigt de Gemeente Oegstgeest nieuwe inwoners uit op het gemeentehuis.

Zo maken ze kennis met maatschappelijke organisaties,gemeentebestuur en de historie van ons dorp. Daarna is er een rondleiding in het markante gebouw. En tot slot drinken we met elkaar een glas.

Vette fietsen, beter bekend als ‘fatbikes’, worden ook in Oegstgeest steeds gebruikelijker in het straatbeeld. Met vier middelbare scholen binnen de gemeentegrenzen zien we ze dan ook regelmatig fietsen.

De als een brommer lijkende tweewielers zijn elektrische fietsen met trapondersteuning, met een maximale snelheid van 25 kilometer per uur. Maar op het oog zien we ze wel eens harder gaan.

De gemeente handhaaft hierop in samenwerking met de politie. Wat zien we? Uit controles blijkt dat fatbikes op twee manieren worden opgevoerd. Ze zijn uitgevoerd met een gashendel waarbij trappen niet meer nodig is. Of ze worden ge-tuned waarbij de maximale snelheid een stuk hoger ligt. In beide gevallen volgt een boete met verplichting om de fiets weer in oorspronkelijke staat te brengen.

Zijn alle fatbikes daarmee fout? Nee, uit controles in Oegstgeest blijkt dat zo’n 1 op de 5 fietsen niet in orde is. Genoeg reden overigens om door te pakken met voorlichting op scholen en blijvende controles. Bij die controles worden ook brommers en ‘gewone’ elektrische fietsen betrokken.

Slim is het dus niet om een e-bike op te voeren. Los van boetes, is het een gevaar op de weg. Op het fietspad verwachten andere weggebruikers niet dat er veel harder wordt gereden dan zo’n 25 km per uur. De verzekeraar keert ook niet uit bij schade aan de fiets, als deze is opgevoerd. En stel dat je een ongeluk veroorzaakt dan is de kans groot dat de aansprakelijkheidsverzekering dit niet dekt. En dan mag je de rekening zelf betalen.

Waarom schrijf ik dit? Allereerst om duidelijk te maken dat verkeersveiligheid voor de gemeente een prioriteit is. We realiseren ons dat veel mensen zich in het dorp zorgen maken over voertuigen die te snel rijden. Daar handhaven we op. Maar dit kan niet alleen door politie of gemeente worden opgelost.

Ik realiseer me dat de doelgroep die op een fatbike rijdt, niet zwaar op dit blog zit. Anderzijds lezen veel ouders regelmatig mijn berichtjes. Kijk eens naar de e-bike van zoon- of dochterlief (een gashendel is gewoon zichtbaar). En spreek eens met ze over de risico’s van het opvoeren van het voertuig. #fatbike