Gisteren fietste ik met mijn jongste dochter langs bloeiende rozenbottelstruiken vol roze en witte bloemen. We stopten. Ik plukte een paar blaadjes en liet ze haar ruiken. ‘Mmm, lijkt wel parfum’, riep ze uit. Het was het begin van een middag waarin we reukwater gingen maken.
We gingen terug om een potje te halen. Hierin hebben we de blaadjes verzameld. Thuis gekomen, beetje water erbij. Met pollepel heeft mijn dochter in het potje geroerd. Daarna hebben we de blaadjes in een zeef gedaan. Na het zeven bleef een roze sapje over.
En dat noemen we thuis parfum. Vanochtend hebben we er weer aan geroken. Het is wat bruiner geworden maar riekt nog steeds heerlijk.
NB Als je het echt goed wilt doen moet je naar de apotheek gaan en pure alcohol halen en die vermengen met het sapje. Maar dit was kinderspel.