Vorige week bezocht ik twee lokaties buiten het stadsdeel, de hotelboot Botel in Noord en een huisvesting voor kunstenaars en hostel in West. Eerder berichtte ik al over Botel. Vandaag een verslag van dit bezoek aan WOW.
Een voormalige HTS en asielzoekerscentrum op de Wiltzanglaan in Bos en Lommer is sinds vorig jaar getransformeerd in woonruimte voor 50 studerende kunstenaars en 50 hostelkamers onder de naam WOW. En er is een restaurant op de begane grond alsmede een tentoonstellingsruimte en galerie.
De gemeente heeft het pand voor 15 jaar verhuurd aan een Stichting die het uitbaat. Het hostel zorgt voor de inkomsten. Op de kamers voor kunstenaars en creatieve ruimtes moet men toeleggen. De hostel wordt vervolgens weer uitgebaat door een commerciele partner die ook deelneemt in het Stichtingbestuur. Ik sprak ook met deze uitbaatster. Ze vond het een fraai concept maar zou niet snel meer in een dergelijke constructie stappen. Het vergt veel overleg waarbij nogal wat partijen meepraten over de portemonnee van de ondernemer.
In de oude gymzaal heeft zich een creatieve drukker gevestigd.
Een voorbeeld. De ruimtes in de hallen van het hostel werden al snel gevuld met zithoekjes en kunst. Dat draagt bij aan de sfeer in het gebouw dacht de creatieve kant van de stichting. Maar dat leverde vervolgens overlast op voor de slapende gasten. Bovendien hadden de schoonmakers extra werk. De hotelondernemer heeft vervolgens gevraagd dit weer weg te halen vanuit het idee laten we nu eerst werken aan een goede bezettingsgraad met tevreden gasten. Dan komt die inrichting later wel.
Tevens was ik benieuwd naar de wisselwerking met de buurt. WOW grenst aan de A10 en ligt in een wijk met veel oude sociale woningbouw. Het blijkt nog niet mee te vallen om buurtbewoners over de drempel van het gebouw te laten komen. Ook zie je, het is overigens pas een jaar open, nog geen verhipping in de buurt zoals horeca die inspeelt op kunstenaars en hotelgasten. Aan de andere kant komt er nu dagelijks een grote groep mensen naar deze wijk die hiervoor nimmer in dit deel van Bos en Lommer kwam. En WOW is met haar uitstraling (gekleurde luifels en openbare zitgelegenheid) een vrolijke plek in de buurt.
Het gebouw is tegen extreem lage kosten verbouwd. Dat is ook zichtbaar. Op veel plekken zie je de oorspronkelijke matig onderhouden inrichting nog. Maar dat geeft ook wel een rauwe uitstraling die mij niet stoorde. Op het voormalige schoolplein is een terras en zijn volkstuintjes.
Tussen de 50 kunstenaars kwam ik Yoni van Oorsouw tegen. Zij huurt een atelier in WOW en is mede initiatiefnemer van het kledingmerk Wintervacht. Van schapenwollen dekens maken zij lange jassen. Voor de nieuwe collecties komen daar ook bomberjacks bij. Leuk om te zien hoe die ouderwetse dekens weer een nieuw leven krijgen.
En zoals de dekens worden omgezet in hippe Wintervacht zo zagen we ook een HTS die fraai is omgetoverd in WOW. En als ik hier over een paar jaar terug kom dan verwacht ik dat WOW en haar omgeving beter met elkaar dansen.
NB Voor het bezoek dank ik Arjan van Ruyven van MMX Architecten die me een inkijkje gaf in een van zijn projecten.