Over twee weken ontmoet gemeentelijk Nederland elkaar in Zeeland, voor het VNG Congres. Een paar duizend bestuurders en ambtenaren uit het hele land zal verblijven in en rondom Goes. Voor mij geen onbekend terrein. Een dagdeel gaan we naar buiten, op excursie.
Het oesters rapen en meevaren op de bruine vloot zat al vol. Maar niet getreurd, ik mag op pad naar de Hedwigepolder. Een lap land op Nederlands grondgebied, ooit gewonnen op de zee, die met dank aan de uitdijende Antwerpse haven, terug gegeven dient te worden aan het water. Althans dat is de bedoeling.
Ik ben redelijk op mijn excursie voorbereid. ‘Mijn hof’ van Chris de Stoop las ik al en ik ben al verschillende malen op bezoek geweest in de meest besproken polder van ons land van de afgelopen 10 jaar. Ik schreef daar in 2012 al eens dit stukje over. Nadien zijn er over deze pikante grenskwestie nog diverse documentaires en boeken verschenen. Ik voel me verwant met de Belgische eigenaar De Cloedt die strijdt voor behoud van zijn polder. Ik ben benieuwd of de grootgrondbezitter volgende week in het naburige volkscafé ‘Het Verdronken Land’ zijn betoog komt afsteken aan de Hollandse gemeentebobo’s en ons trakteert op een droogje of een natje.