Algemeen wordt aangenomen in Oegstgeest dat een relatief groot aantal inwoners zich belangeloos inzet voor de maatschappij. Dan denk ik aan medewerkers van kringloopwinkel SOEK, onze brandweer, taalmaatjes, collectanten en bestuurders bij de sportverenigingen.
Uit de dit jaar gehouden enquête onder bewoners blijkt dat 38 procent van de Oegstgeestenaren aangeeft vrijwilligerswerk te verrichten. Dat aandeel is gelijk aan 2017. Als we dat echter afzetten tegen het landelijk gemiddelde, bijna de helft van de Nederlanders doet vrijwilligerswerk (CBS 2018), dan zou je kunnen stellen dat er in ons dorp nog ruimte is om meer mensen te bereiken om zich belangeloos in te zetten.
Waarom zou je dat doen? Laat ik het dicht bij huis houden. Ik ben fietsmaatje. Iedere twee weken ga ik er een dagdeel op uit om met Rinze, een ommetje te maken. Rinze is 94 en loopt niet zo goed meer. Maar fietsen lukt nog heel aardig. We kletsen onderweg over zijn jeugd in Friesland. En als we langs een nieuwe weg of brug komen dan vertelt Rinze over zijn tijd als ingenieur bij Rijkswaterstaat. We herkennen vogels. Koeien is ook een gedeelde hobby. En in een bos kijken we altijd even naar boven. We genieten van de kruinen van die joekels van bomen.
Ik heb een leuk sociaal leven, opgroeiende kinderen en voldoende werk om zes dagen mee te vullen. Fietsmaatje betekent voor mij een heerlijk uitje in de gezonde buitenlucht. Ik leer van de wijsheid van mijn maatje. Over de ongemakken van het ouder worden. Maar dit kunnen we nog. En daar kijken we iedere keer weer naar uit. Een dag met een gouden randje, zo omschreef mijn vorige maatje onze tochten. Ze is helaas overleden. En ook Rinze is innig dankbaar voor elke dag die we samen rijden. Dat doet me wat. En dat gun ik meer mensen.
Wat me aan het hart gaat is hoe weinig contact veel ouderen in ons dorp hebben. De kinderen wonen vaak niet naast de deur en om hen heen zijn vrijwel alle familie, vrienden en bekenden, minder mobiel of gaan hemelen. Er is een wachtlijst met mensen uit ons dorp zoals Rinze, die graag in de late herfst van hun leven de wind willen voelen en het heerlijk vinden om nog een beetje te bewegen.
Er zijn natuurlijk meer organisaties die een helpend handje kunnen gebruiken. Onlangs reed ik bij de buren langs een bord met een politieagent waarbij een oproep wordt gedaan om vrijwilliger te worden. Afzender is ‘I doe’. Dit is het contactpunt voor vrijwilligerswerk in de Leidse regio. Hier kun je terecht voor vragen over onder andere het vinden van vrijwilligerswerk en trainingen voor vrijwilligers.
Op dinsdag 1 oktober organiseert ‘I doe’ een voorlichtingsmiddag van 14.00 uur tot 16.00 uur in de Volksuniversiteit Oegstgeest (Lange Voort 2u). Ik geef gelijk toe dat de keuze voor de middag potentiële deelnemers kan uitsluiten. Toch doe ik volgaarne de oproep aan mijn lezers die zich nog geen vrijwilliger wanen, om zich https://i-doe.nl/agenda/orientatie-op-vrijwillige-inzet-1-oktober-oegstgeest/ hier aan te melden.
Hopelijk kunnen we dan bij een volgende enquête vaststellen dat meer inwoners van Oegstgeest zich vrijwilliger noemen. En nog belangrijker het is gewoon ontzettend aangenaam om een paar uur in de maand te ontdekken dat er meer is in het leven, dan alles waar je eigen agenda al mee wordt gevuld.
Nota Bene
Ik vergelijk appels met peren. In het onderzoek van CBS uit 2018 ‘Vrijwilligerswerk: activiteiten, duur en motieven’ wordt de populatie vanaf 15 jaar bevraagd. Bij de enquête in Oegstgeest betreft het bewoners vanaf 18 jaar. Bij CBS wordt het begrip ‘vrijwilliger’ ruim gesteld, ‘heeft u zich tenminste één keer per jaar ingezet als vrijwilliger’. In Oegstgeest wordt gevraagd naar de inzet van uren per week. Als we kijken naar de intensiteit van de inzet dan lopen de landelijke cijfers en die van Oegstgeest minder ver uit elkaar.
