‘Beste inwoners, Corona is onder ons.’ Zo startte ik in 2020 een bericht. ‘Als we ons aan de regels houden belasten we de zorg niet. (…) Ons gedrag maakt het verschil!’ Het is vijf jaar na de uitbraak van COVID-19, de Corona-pandemie.
Hoe kijk ik er op terug?
Met een zwaar gemoed pen ik mijn gedachten op het scherm. Maar er waren ook lichtpunten.
Afstand houden. Geen bezoek aan je ouders. Mensen in totale isolatie. Overuren in de zorg. Dierbaren overlijden. Vaccineren. Testen. Avondklok. Meeste winkels dicht. Geen verkeer op de weg. Kinderen thuis. Digitaal werken.
De 10.000 stappen per dag. Maaltijden afhalen. Steun lokale horecaondernemers. Borrelpakketten. Proosten via het scherm. Eten koken voor de buren. Op vakantie in eigen land. Wat is Nederland toch mooi!
Met handhavers op pad om mensen in winkelgebieden te vragen om afstand te respecteren en mondkapje te dragen. De meeste inwoners begrijpen het. Een man krijgt het te kwaad en begint op ons te schelden. We komen in gesprek. Het gaat niet goed met hem, legt hij uit. Na een poosje dankt hij ons voor het goede gesprek, en biedt zijn excuses aan.
Bij een wandeling tref ik een inwoonster op de fiets. Ze legt me uit dat ze vandaag als vrijwilliger boeken bezorgt. De niet-essentiële winkels zijn dicht. En zo kan de lokale boekhandel toch haar zo gewenste waar bij de lezers krijgen. Ik vind dit mooi en geef haar waardering voor dit initiatief.
Het was voor mij als een openbaar bestuurder een bizarre tijd. Het directe contact met mensen, daarom heb ik gekozen voor dit publieke ambt, was grotendeels afwezig. Mensen zoeken houvast. Je hoopt op betere tijden. Maar het was niet te voorspellen hoe lang dit ging duren.
Anno 2025 zien we nog steeds vrouwen en mannen die hun eigen lijf niet meer vertrouwen. Naar een pretpark met de (klein)kinderen lukt niet meer. Een gang naar de bibliotheek is een hele hijs. Werken zit er niet in. Het lijf heeft je in de steek gelaten. Een goede diagnose is nog niet gesteld. Zo zijn er tientallen mensen met longcovid in Oegstgeest. Je bent niet hersteld.
Ik zie het, ik zie je.