Sjoelen is niet zo maar een spelletje met een paar houten schijven in een bak. Dat bleek me vorige week. Na wat aanwijzingen kreeg ik er behendigheid in. In Oegstgeest wordt al jaren fanatiek gespeeld door een groep van tientallen dames in buurthuis Kratong in de Indische Buurt.
Het is dan ook niet zo gek dat de sjoelbakken na pakweg 20 jaar versleten zijn. Dus ging men op zoek naar nieuw hout. Ik kreeg er lucht van via Mieke Van der Werf-Akkerman. En toen de gemeente gevraagd werd om een aantal goede doelen voor te dragen voor Fonds1818 konden we de dames gelukkig maken.
Ik ben vaker te gast geweest bij de sjoelclub. Naast het spel is er ook ruimte om lief en leed te delen. Veel deelnemers zijn mantelzorger. Zo zorgt het schuiven met de schijven voor de broodnodige ontspanning.
Vorige week was de aftrap van het seizoen met jawel, de nieuwe bakken. Het was even zoeken naar de juiste snelheid. De schijven ging nogal rap door de poort over het verse hout. Maar na een uurtje was ieder gewend en werden regelmatig scores van ver boven de 100 geteld. De dames kunnen weer een paar jaar voor uit.
Reacties
Sjoelen is voor mij vooral nostalgie.
Maar ik begrijp van jouw blog dat het in Oegstgeest nog steeds springlevend is.
Vrolijke groet,
Het blijft een leuk en op zijn tijd spannend spel.