Was volle bak vanavond in Planetarium bij Gaasperplas waar Rijkswaterstaat meer dan 100 bewoners informeerde over de ondertunneling van de A9. Het is de derde en laatste bewonersavond voor de start van de bouw met oa ook in de zaal bestuurscommisielid Michel Idsinga en bewoonster en verslaggeefster van KantershofenZO Liesbeth Vermeulen.

Het project heeft gedurende de komende vijf jaar grote impact op het leven van omwonenden. Wat volgt is een eerlijk verhaal over omgevingshinder, zoals afsluiting van wegen en bereikbaarheid van fiets- en voetpaden. Maar ook informatie over de aanleg van een extra fietspad langs de Kromwijkdreef. Ruim 20 medewerkers van RWS en de bouwcombinatie Ixas stonden klaar om tot laat in de avond vragen te beantwoorden.

De twee kundige presentaties oogstten applaus mede door de sheets over de lokale voordelen zoals stages voor scholieren, lespakketten voor scholen in Zuidoost, inzet van lokale ondernemers bij catering maar ook het resultaat, het langste park van Amsterdam, op het dak.

Aan de Foppingadreef in Zuidoost bevindt zich het kantorencomplex van ABN AMRO. Maar in 2013 is een kantoor van de bank leeggekomen. Het gebouw was er tijdelijk neergezet. Aanvankelijk zou het worden afgebroken. Maar het ziet er nog goed uit en het stadsdeel heeft gevraagd om te onderzoeken of we deze lokatie (Foppingadreef 26) geschikt konden maken voor huisvesting van jongeren en studenten tussen de 18 en 28 jaar.

Uit een eerste studie bleek dit kantoor goed omzetbaar naar wonnigen. Daarna zijn we aan de slag gegaan om hier een partij voor te vinden die het wil ombouwen en exploiteren. Die is gevonden in Newave BV. Een nog relatieve onbekende partij in het Amsterdamse woonveld.

Op de 4800 m2 kunnen circa 300 woningen worden gerealiseerd voor een periode van 15 jaar. Newave wil de woningen aanbieden in goedkopere prijsklasse, waarbij door huurders huursubsidie verkregen kan worden. Eind vorig jaar is de bouwvergunning aangevraagd. Men hoopt de eerst helft van 2015 te kunnen beginnen met de verbouwing om de eerste bewoners eind 2015 welkom te heten.

Wie ooit het Verre Oosten (*) heeft bezocht weet dat op iedere straathoek venters de meest heerlijke hapjes aanprijzen. Soms krijg je er ook nog een zitje bij. Die eetcultuur met Aziatische invloeden zie je ook terug in melting pots als Melbourne of San Fransisco. En op Papeete (Tahiti) rolt iedere avond een keur aan restaurants op wielen de kade van de haven in (foto).

[Lees meer…] overLekker eten op Zuidooster straten

Waar vinden we deze artistieke blokken in Zuidoost?

NB Schande ik presenteer prompt raadplaat nummer 229 terwijl 228 nog niet aan de beurt is geweest. Dat maken we volgende week goed.

Wie met de auto op de Elsrijkdreef rijdt richting Daalwijkdreef ziet een groot bord staan met opdruk HOLLAND PARK. Het kantorengebied in het noordoostelijk deel van het Bergwijkpark in Diemen wordt de komende jaren getransformeerd tot een wijk met deze naam en stedelijke allure. Appartementen met grachtjes en bruggen zijn ingetekend om de verbinding met Amsterdam te leggen.

[Lees meer…] overHolland Park verbindt Amsterdam

Nog steeds kom ik in Zuidoost regelmatig mensen tegen die de Nederlandse taal niet machtig zijn. Ik heb het dan niet over toeristen maar bewoners die hier een bestaan willen opbouwen. Nog niet zo lang geleden stelde de VVD in de Gemeenteraad aan wethouder Vliegenthart van werkgelegenheid, hoe het met de taalvaardigheid van werkzoekenden is gesteld.

[Lees meer…] overGeen taal, geen toekomst

Vanmorgen is het nationale voorleesontbijt. Op veel basisscholen in het land krijgen de kinderen een ontbijt en boek voorgeschoteld. Ik was vandaag te gast op basisschool Crescendo.

Het belang van voorlezen wordt de school onderschreven door mensen uit te nodigen die als rolmodel kunnen dienen. Acteurs, zangeressen, comediante, Miss Charme en drie politci waren van de partij om die rol te vervullen.

Na het kopje koffie met een broodje werden we voorgesteld aan alle kinderen. Daarna gingen we naar de klassen om het verhaal voor te dragen.

Vanmorgen toen ik de kinderen naar school had gebracht, fietste ik naar kantoor met een moeder die in het AMC werkt. Ze is arts, oncoloog om precies te zijn, verantwoordelijk voor de behandeling van kankerpatienten. Ik had haar al een tijdje niet meer gesproken. En op de hoe gaat het vraag, merkte ik aan haar dat de dagelijkse beslommeringen de overhand hebben.

We kwamen aan de praat over haar werk. Ze had recent afscheid genomen van een 75-jarige patient na een intensieve behandelperiode. Hij had besloten tot beeindiging van het leven. De man wenste haar veel geluk en memoreerde aan het gegeven dat dit de laatste keer was dat ze elkaar zagen. Dat laat een mens niet koud. Even was het stil. Daarna constateerden we hoe mooi het is dat een dergelijk afscheid kan. Niet de laatste adem en het lijden afwachten, maar in volle bewustzijn je naasten en bekenden gedag zeggen aan het einde van je leven.

Daarna sloeg ik rechtsaf het Anton de Komplein op en peddelde zij rechtdoor. We zwaaiden en voegden daar volmondig aan toe: tot ziens!